فضای مجازی، از منظر فلسفه‌ی دینی و الهیات، صرفاً یک بستر ارتباطی یا محمل انتقال اطلاعات نیست؛ بلکه می‌توان آن را به‌عنوان "فضای میانجی میان حقیقت متعالی و ادراک انسانی" دانست. این فضا از چارچوب‌های عادی زمانی و مکانی رها می‌شود و در عوض بستری را ایجاد می‌کند که در آن، انسان از قید محدودیت‌های تجربی فراتر رفته و به بازاندیشی در ساحت‌های بنیادین معنوی می‌پردازد.